en çaresiz hissedilen anlar

dertlerin derya olup içinde boğulduğun an

dedemi ölmeden önce gördüğüm son gün.birlikte geçirdiğimiz çoğu günü unutmuşumdur belki,onsuz geçen günleri nasıl geçirdiğimi zaten bilmiyorum.ama o son görüşümü ölsem unutmazmışım gibi geliyor.iki kolunda babamla halam vardı tek başına yürüyemeyecek hale gelmişti.bir baktı bana gülümsedi.o an anlamıştım ama bilemedim napıcağımı.hayatımda daha çaresiz hissetmedim sanırım.canım dedem rahat uyu!

sevdiğin biri mutsuzken elinden bi şey gelmemesi çaresizliğin nirvanası

sigara almaya para bulamazken okul harcının (577 ₺) son ödeme günü olduğunu öğrenmek

anneni ağlarken gördüğün an

kalabalık bir otobüse binersin ve kartı okuttuğun da 'yetersiz bakiye' sesiyle herkes sana döner işte en çaresiz olduğun anlardan birisidir

bana seni istemiyorum demişti. cok caresiz hissetmiştim

"allah der ki kimi benden daha cok seversen onu senden ayiririm. kimseye sensiz yasayamam deme yasatirim."

sevdiğinden vazgeçmek zorunda kalıyosun ya

komşunun evinde büyük abdestini yaparsın, sifonu çekersin gitmez, üstelik tuvalet kağıdı da bitmiştir.. diyecek başka bişi bulamıyorum.

işte o an, çare kapıya gelir.

babanı ağlarken gördüğün andır.

onlarca yıllık şan ve şerefle dolu tarihinde üzerinde leke sürülmemiş harbiyemin adının kirletildiği an.

morgda cenaze bekliyorsunuz ve babanız başını iki elinin arasina almiş yere bakıyor ağlamamak için kendini sıkarak. siz de gozunuzden yaş düşmesin diye çabalıyorsunuz. çaresi gerçekten yok

tuvaletteyken , tuvalet kagidinin bittigini gordugun andir...

çıkmazda olduğun an dua etmekten başka çarenin olmadığı an

tuvalettesin baba. ama çıkman lazım derse yada toplantıya geç kalmışsın. bitmiyor da bi yandan patır patır devam boşaltıma. allah kurtarsın

aklıma çok sevdiğim bir anı gelir bazen ve bir kez daha asla yaşanmayacak olması, içimi titretir. en çaresiz hissettiğim andır o. özlemle kavrulur, titrer içim fakat ne fayda...

burger yerken patetesin ranch sostan önce bittiği an

okul tuvaletinde sigara içerken,tüm tuvalette bir sessizlik oluştuğunda hocanın geldiğini sanıp içilmemiş sigarayı atmak

insanın kolunun kanadın kırılması (sevdiklerine bir zarar gelmesi )

sözlük almanca ödevimi yaparken bi 8 sene önce kaybettiğim güzel anneannemin adını aklıma getiremediğim için çok ağlamıştım

sevdiklerinizin ölümü

sanırım az önceydi benim için :)

üniversitedekiler bilir para suyunu çekmiştir. bursun yatmasına da çok vardır. bilmediğin bir şehirde beş parasız dolaşmak nedir bilir misiniz ey liseliler ! nefesin daralır,sanki her an başına bir şey gelecekmiş gibi hissedersin.

birine gebe olupta seni surundurmesi isin ciddiyeti,onemi yuzunden ses edememek

sevdiğinin toprakla birleştiği vakit, 'ne yapacağım ben' sorusunu getirir akla, o anlar

onca olay yaşıyorsun, onca dert çekiyorsun, o kadar fazla çırpınıp kendinin orada oldugunu göstermeye çalıyorsun fakat bir bakıyorsun ki senin uzerinden verilen kararlarda aslında hiç bir hükmün olmadıgını, konussanda bosa oldugunu anlayıp günlerce susup, odandan cikmayarak, ortalarda ruh gibi dolaşarak sadece kendine ve rabbine inanarak gecirmek günleri, acıların en berbatı. ve bunu senin kanından canından, anne, baba, abi dediğin insanlar yaparken hemde.

annemi ruh sağlığı hastanesine yatırdıkları gün. iki hafta evi ben idare ettim anneannemle birlikte. kardeşime de çalışmaya gitti dedik. ziyarete gidip de annemi o hastanede görünce kendimi çok çaresiz hissetmiştim.

son sigarandır. gecenin bir yarısıdır. dalgınsındır ve son sigaranı ters yakmışsındır. çaresizlik kere çaresizlik.

1-çok istersin çok seversin çok beklersin çok yorulursun ama değmez ya en sonunda anlarsın işte o an 2-para vardır sağlık yoktur tedavisi yoktur bunu anladigin an 3-en çok sevdiğin senden basit bişey ister ama sen onu bile yapamazsin ya o an

bizim ailede "çınar" diyebileceğimiz bir babaannem kaldı. bazen hasta oluyor, "bu sefer ölüyorum." düşüncesi ile sessizce ağlamaya başlıyor. ne doktor istiyor ne de başka bir şey. sadece gökyüzüne bakarak ağlıyor. i̇leride babam sessiz, amcam mahzun, ablam köşede ağladı ağlayacak, annem desen ayrı bir alem. ben öyle zamanlarda çok çaresiz hissediyorum. "babaanne iyi misin?" diyorum mesela. hafif yüzümü inceleyip, dilinin ucuyla "iyiyim" diyor ve yüzünü çeviriyor. o an yaşadığım şeyi size anlatamam sanırım. sonra babaannem iyileşiyor; gülmeye, söylemeye başlıyor. bir gün belki iyileşemeyecek ve hiç gülmeyecek. aklıma geldikçe bitiyorum.

senden uzakta olan sevdiğin bir insanın ağlaması. yanında olsan her şey halledilir ama uzaktan elin kolun bağlı kelimelerle teselli etmeye çalışıyorsun. berbat bir şey ya.

babanın ağladığını gördüğün andır

salonda misafir var sen tuvalettesin ve peçete bitiyor

tuvalette tuvalet kağıdının bittiğini görmek en çaresiz andır

annemin kanser olduğunu öğrendiğim an, yaklaşık 12 yaşımdayken halam odaya çekip söylemişti annemin hastalığını onu üzmeyin vs diyodu, tamam dedim. çıkarken ayağımı bilerek kapıya vurdum yere düşüp ağlamaya başladım. farklı bir nedeni olduğunu düşünsünler diye

çıt çıkmayan bir sınavda burnunun hunharca akması ne bilir misiniz siz?

en çıkmaza girdiğinizde kafanızı yaslayıp saçlarınızı okşayan her şey geçecek diyen annenizin olmaması ve her şeyin geçmeyeceğini anladığınız an

canından çok sevdiğin insanın tabutunu sırtlarken ne kadar çaresiz kalıyor insan anlatamam. en yakın arkadaşımı ellerimle defnettim o an beynim sanki durdu boş boş etrafa bakıyorum resmen hamza'yı gömerken kendi ruhumu da gömdüm oraya. eve gittiğimde mal gibiydim o gün geçsin istedim, odamdan çıkmadım çıkamadım. 4 nisan günü tam 3 yıl olacak kardeşime veda edeli. daha 18 yaşında göçtün şu kahpe dünyadan be hamza, ayıp ettin bize. allah gani gani rahmet eylesin kardeşim benim. mekanın cennet olsun hamza'm.

annenin veya babanın mezarında üstünü örten toprağı avucuna alıp geçmişe gidildigi an

yaşın yüzünden sigara alamamak

şuan.

hastane kapisinda ki bekleyiş

sınavda hocayla göz göze gelindigi an

önünde sadece birbirinden berbat 2 seçeneğinin olması.

aslında çoğu zaman çaresiz hissettim

sayfalarca ağlamak istediğim an, şu an.

pijamayla bakkala gittiğimde eski sevgiliyle karşılaşmak :/